• Οι κιρσοί

  • Είναι ογκώδεις φλέβες κάτω απο το δέρμα [Το δέρμα μπορεί εύκολα να κινηθεί πάνω απο τον κιρσό]. 

  • Είναι πιο εμφανείς σε ορθοστασία.

  • Οφείλονται σε ανεπάρκεια τουλάχιστον μιας κεντρικότερης βαλβίδας.

  • Εχουν σαφή κληρονομική προδιάθεση.

  • Μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές επιπλοκές [αλλά μόλις στο 5%].

  • Η αντιμετώπιση τους είναι συνήθως εγχειρητική, αν και η σκληροθεραπεία χρησιμοποιείται επίσης.

​

• Οι ενδοδερμικές φλέβες [ευρυαγγείες, τηλαγγειεκτασίες]:

  • Είναι μικρές φλέβες σαν τρίχες  [λιγότερο απο 1 χιλ. σε διάμετρο] και βρίσκονται μέσα στο δέρμα χωρίς να μπορούν να αποχωριστούν απο αυτό.

  • Είναι πιο συχνές σε γυναίκες και σχεδόν το 50% του πληθυσμού αναπτύσσει τετοιες.

  • Αν και η φλεβική στάση αποτελεί κάποιο αίτιο, η καθιστική ζωή, η παχυσαρκία, τα οιστρογόνα και η ηλικία αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες.

  • Αν και δεν ειναι καλαίσθητες, δεν δημιουργούν σημαντικό πρόβλημα, πέρα απο το κοσμητικό.

  • Η αντιμετώπιση τους, αν και μικροεπεμβατική, δεν είναι ποτέ εγχειρητική.

Η σκληροθεραπεία στους κιρσούς χρησιμοποιείται συνήθως συνοδευτικά, μετά απο ενδοαυλική επέμβαση ή  σε υπολοιπόμενους κιρσούς μετά απο κάποια επέμβαση.

• Χρησιμοποιείται συνήθως κάποιο αρκετά ισχυρό σκληρυντικό [Τετραδεκτυλικό νάτριο, Fibrovein 1-3%] μια και η ενδοαυλική εισαγωγή της βελόνας στον αυλό μιας κιρσώδους φλέβας είναι εύκολη και η εξαγγείωση δεν είναι συχνή.

• Μια συνήθης τεχνική είναι η μετατροπή του χημικού σκληρυντικού σε αφρό με την ανάμιξη του με αέρα [δημιουργία φυσσαλίδων], οπότε απωθώντας το αίμα έρχεται σε καλύτερη επαφή με το ενδοθήλιο και απαιτείται λιγότερη ποσότητα φαρμάκου.

• Χρειάζεται κάποια πιεστική επίδεση μετά τις ενέσεις.

Οι μκρές αυτές φλέβες [0,1-2 χιλ,] δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με φλεβεκτομή μια και βρίσκονται μέσα στο δέρμα.

• Σκληροθεραπεία.

  • Το σκληρυντικό εισάγεται με πολύ μικρή βελόνα και πρέπει να μην είναι πολύ ισχυρό και τοξικό, γιατί μπορεί να εξαγγειωθεί [ιδίως σε πολύ μικρές ευρυαγγείες] και να προκαλέσει βλάβες.

  • Το καλύτερο σκληρυντικό είναι πιθανότατα η πολυδοκανόλη [Αιθοξυσκληρόλη, Sclerovein] σε διάλυση 0,5-3% η οποία είναι ένα τοπικό αναισθητικό και έχει μικρό κίνδυνο να προκαλέσει χρωματισμό του δέρματος αν εξαγγειωθεί.

  • Δεν χρειάζεται ειδική αντισηψία και γίνεται συνήθως στο ιατρείο, συχνά σε αρκετές επισκέψεις.

  • Δεν είναι απαραίτητη η πολύ πιεστική επίδεση, αλλά συνιστάται.

  • Το σκληρυντικό προκαλεί βλάβη του ενδοθηλίου των μικρών φλεβών οι οποίες θρομβώνονται, οπότε μπορεί αρχικά να δείχνουν χειρότερες, αλλά σε 3-4 εβδομάδες ο θρόμβος απορροφάται και γίνεται ινώδης ιστός, εξαλείφοντας τον αυλό.

• Ειδικοί τύποι laser μπορούν να επίσης χρησιμοποιηθούν, είναι όμως πιο επιτυχή σε μικρές φλέβες κάτω απο 1χιλ. και στις κόκκινου χρώματος φλεβίτσες.

​

• Αν και η συχνότητα των επιπλοκών ποικίλει, ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο σκληρυντικό και την τεχνική, 5-30% των ατόμων αναπτύσσουν κάποιου βαθμού μελάγχρωση απο τον σχηματισμό θρόμβου. Ευτυχώς, οι εναποθέσεις αιμοσιδηρίνης απορροφούνται σε 6-24 μήνες, ιδίως όταν δεν εκτίθενται σε φως.

• ​Σχηματισμός φυσσαλίδων και νέκρωσης του δέρματος είναι σπάνιες, αλλά πιο συχνές όταν χρησιμοποιείται ισχυρό σκληρυντικό.

• Η πελίωση του δέρματος [σαν φλοιός πορτοκαλιού ή σαν ψάθα] και πιθανόν τηλαγγειεκτασίες αναπτύσσονται στο 5%. Η θεραπεία με λέιζερ ή οι φωτοθεραπείες είναι τότε οι πιο κατάλληλες.

• Οι αλλεργικές αντιδράσεις είναι σπάνιες και πιο συχνές στα ισχυρά σκληρυντικά.

​

• Κάποιος βαθμός πιεστικής επίδεσης είναι απαραίτητος για 3 μέρες. Οταν αφαιρεθεί, το δέρμα μπορεί να δείχνει πιο άσχημο και εκχυμωτικό, υποχωρεί όμως σε 2-3 εβδομάδες.

• Η κίνηση είναι απαραίτητη και θα πρέπει να περπατάτε 2-3 φορές την ημέρα για 15 λεπτά.

• Μην περιμένετε να δείτε το κοσμητικό αποτέλεσμα σε λιγότερο απο 3 μήνες. Υπάρχει δε περισσότερη βελτίωση με τον χρόνο.

• Συνολικά το αισθητικό αποτέλεσμα είναι εξαίρετο στο 50-60%, βελτιωμένο δε στο 80% των περιπτώσεων.

• Οι υποτροπές είναι επίσης συχνές, με νέες ευρυαγγείες να αναπτύσσονται στο 50%.