• Τα αίτια ποικίλουν απο κοινότυπα έως απειλητικά για την ζωή.

• Κάθε τι που εν τέλει αυξάνει την πίεση και στάση μέσα στο φλεβικό ή το λεμφικό σύστημα των αγγείων οδηγεί σε αυξημένη διαπερατότητα των τριχοειδών, με αποτέλεσμα συγκέντρωση υγρού [νερό με λίγες πρωτείνες] στους υποδόριους ιστούς οδηγώντας σε αύξηση του όγκου [οίδημα, πρήξιμο].

• Τα αίτια μπορεί να είναι είτε Οξέα είτε Χρόνια.

• Λοίμωξη [κάθε μικροβιακή λοίμωξη οδηγεί σε φλεγμονή και αύξηση της διαπερατότητας των μικρών αγγείων].

• Αλλεργία [ίδιος μηχανισμός με την λοίμωξη].

• Τραυματισμός [πέρα απο την διαφυγή υγρών λόγω φλεγμονής, μπορεί να υπάρχει και συλλογή αίματος].

• Οξεία φλεβική θρόμβωση [δυσκολεύεται η επαναφορά αίματος και αυξάνεται η πίεση που διανέμεται και στα τριχοειδή αγγεία].

• Καρδιακή ανεπάρκεια. Καθώς η καρδιακή αντλία ανεπαρκεί [δυσκολύεται] να στείλει το αίμα μπροστά [προς τις αρτηρίες], το αίμα στέκεται [συσσωρεύεται] πίσω απο την δεξιά καρδία και αυξάνεται η πίεση στην φλεβική κυκλοφορία [δυσκολια φλεβικης επαναφορας].

• Νεφρική ανεπάρκεια. Προκαλεί μεγάλη κατακράτηση υγρών [νερού].

• Φάρμακα [όπως αγγειοδιασταλτικά για την αντιμετώπιση της υπέρτασης].

• Καθιστική ζωή, έλλειψη κίνησης και άσκησης του άκρου πόδα [αδυναμία μυικής αντλιας.

• Αρθίτιδα.

• Φλεβική ανεπάρκεια [χρόνια] [Είτε του επιπολής είτε του εν τω βάθει συστήματος]. Οδηγεί σε αύξηση της πίεσης πίσω απο τις ανεπαρκείς φλεβες, πίεση η οποία τελικά διαδίδεται στα τριχοειδή με διαφυγή υγρών στους ιστούς.

• Λεμφική ανεπάρκεια [ελεφαντίαση]. Μπορεί να είναι είτε συγγενής είτε επίκτητη [καταστροφή των λεμφαγγείων λόγω εγχείρησης, πολλαπλών επεισοδίων κυτταρίτιδας κλπ]

• Το πιο συχνό αίτιο είναι η φλεβική ανεπάρκεια. Το ιστορικό, το είδος του οιδήματος  και η ηλικία του πάσχοντος είναι επίσης πολύ σημαντικά.

• Αν το πρήξιμο είναι μέγιστο και στα δύο ποδια και αφορά και τους αστραγάλους σε άρρωστο που δυσπνοεί, το αίτιο είναι πιθανότατα καρδιακή ανεπάρκεια.

• Αν το οίδημα αφορά σχεδόν όλο το σώμα, το αίτιο είναι πιθανότατα νεφρική ανεπάρκεια.

• Αν το οίδημα αφορα κυριως το ένα πόδι και τον αστράγαλο, ενώ ο άκρος πόδας δεν επηρεάζεται τόσο, το αίτιο είναι συνήθως φλεβικη ανεπαρκεια.

• Διάχυτο οίδημα που υπάρχει για πολλά χρόνια με λειχηνοποίηση του δέρματος χωρίς να σώζεται ο άκρος πόδας, συνήθως είναι λεμφικής προέλευσης.

Γενικές εξετάσεις αίματος και ούρων ή άλλες ειδικές, σε περίπτωση υποψίας καρδιακής ή νεφρικής βλάβης.

Ειδικές καρδιολογικές και νεφρολογικές εξετάσεις.

Για χρόνιες φλεβικές παθήσεις, συνήθως αρκεί το υπερηχογράφημα, άν και μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί φλεβογραφία ή αξονική τομογραφία.

Για λεμφικές παθήσεις μπορεί να χρειαστεί λεμφαγγειογραφία και σπινθηρογράφημα.

Πέρα απο τις ειδικές θεραπείες, ανάλογα με το αίτιο, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις χροόνιου οιδήματος η θεραπεία αποσκοπεί:

• Στην μείωση της κατακράτησης υγρών στο σώμα,

  • Διουρητικά

• Και στην μείωση της στάσης υγρών στους ιστούς.

  • Ανύψωση του σκέλους,

  • Πιεστικές κάλτσες ώς το γόνατο [ή και τον μηρό σε ειδικές περιπτώσεις όπως λεμφοίδημα, απόφραξη κάτω κοίλης],

  • Εντονη κινησιοθεραπεία [άν είναι δυνατόν] και ασκήσεις του άκρου πόδα,

  • Χρήση ειδικών μηχανημάτων πνευματικών ασκών για περιοδική συμπιεση.

​